Portugal, de toeristische route

Ik besloot naar Óbidos te gaan. Het is er gewoonlijk erg druk. Er is een enorme parkeerplaats voor bussen vanuit Lissabon. Maar al die toeristen krijgen wel waar voor hun geld, want het is een prachtig stadje.

Óbidos is een heel mooi, maar niet helemaal uniek dorp. Het is precies zo’n stadje zoals er veel meer zijn in de Alentejo: een middeleeuws dorpje bovenop een berg, met een kasteel, een kerk met een mooi plein en nieuwbouw onderaan de berg. Óbidos is vooral beroemd omdat het een uurtje rijden vanuit Lissabon is en ook nog eens in dezelfde richting ligt als de kloosters van Batalha en Alcobaça. Dat past allemaal keurig in één dagexcursie. Maar Óbidos is absoluut een bezoek waard: een schattig leuk middeleeuws stadje met witte huisjes die allemaal een gekleurd accent hebben: blauw, geel of rood. Het heeft een fantastische stadsmuur met torens die helemaal en puntgaaf rond het stadje loopt en er is een keurig gladjes gerestaureerd kasteel dat nu een sterrenhotel is. Wanneer er wel toeristen zijn, zijn er op het kasteelplein oude ambachten, roofvogelshows, ridders en jonkvrouwen.

Geinig is dat de camperplaats naast een groot aquaduct ligt. Dit aquaduct is gebouwd in 1570 door Catharina van Oostenrijk die getrouwd was met João III. Typisch dat het door een vrouw gebouwd is? Niet in Óbidos, de stad staat bekend als ‘Vila das Rainhas’, stad van de koninginnen. Dat komt omdat een eerdere koning, Afonso II de stad aan zijn vrouw Urrace cadeau gaf. Dat had tot gevolg dat ook volgende koninginnen de titel ‘Vrouwe van Óbidos’ droegen en dat heel serieus namen.

Ook in de moderne geschiedenis speelde Óbidos een rol: tijdens de Anjerrevolutie werd in 1974 vanuit Óbidos de nieuwe regering gevormd.

Santuário de Senhor Jesus da Pedra

Wat de busexcursie-toeristen vast niet te zien krijgen is dat zo’n twee kilometer buiten Óbidos, onderaan de berg, een gigantische barokke kerk staat: het Santuário de Senhor Jesus da Pedra, Jezus van de Steen. Zomaar in het niets. Er was een cafeetje naast, dus tijdens mijn koffie vroeg ik de ober waarom ze in vredesnaam deze joekel van een kerk hier hadden neergezet. Nou, vertelde hij, dat was in de 15e eeuw. Er was oorlog en de koning vond een stenen kruis en zag dat als een goed teken. Maar helaas, hij raakte het kruis kwijt. Stomtoevallig vond hij het later terug, op deze plek en toen won hij de strijd. Als dank voor de overwinning bouwde hij het heiligdom. Later zocht ik een beetje beter in Wikipedia en kwam erachter dat er verschillende legendes zijn over de oorsprong van de kerk, het heiligdom. Wat ze gemeen hebben is de werking van een oud stenen kruis. De 15e eeuw van de ober klopte ook niet helemaal omdat de kerk in 1747 geopend is. Maar dat geeft niet, het is een prachtige kerk die op een rare locatie gebouwd is en dat is altijd leuk.

Naar het zuiden

Na Óbidos reed ik door naar Coruche. Dat was vooral praktisch, maar niet heel bijzonder interessant. Daarna stopte ik bij een favoriet van mij: het stuwmeer Barragem Pego do Altar. Dit is een heerlijke plaats aan het water waar je lekker even kan bijkomen, midden in de natuur met een terrasje om de hoek.  Na een korte stop in Castro Verde, kwam ik aan in de Algarve. Castro Verde is op zich een hele fijne stad waar je vooral ook heel erg lekker kan eten. Castro Verde heeft vooral de prachtige basiliek.

Algarve

Omdat ik dacht dat als ik dit jaar niet naar de toeristische plaatsen  van de Algarve ga, dan kom ik er echt nooit, ging ik naar Armação de Péra en vervolgens naar Albufeira. Mijn excuses aan iedereen die daar dolgelukkig is met zon, zee, strand en lekker eten, ik liep er een beetje verdwaasd rond en kon er mijn weg niet vinden. Natuurlijk, de stranden, de kliffen zijn meer dan mooi, maar dat heel erg toeristische is niet aan mij besteed.

Het werd tijd voor een beetje rust en ik vertrok naar het oostelijk deel van de Algarve: ten westen van Faro is het heel erg toeristisch, ten oosten wordt er wel aan gewerkt, maar is het toerisme nog niet erg ontwikkeld. Ik trok mij terug op mijn favoriete Algarve camping: de sinaasappelboomgaard van Route66 precies tussen Moncarapacho in het binnenland en Fuseta aan de kust. Moncarapacho krijgt het voor elkaar om middenin de Algarve te liggen en toch honderd procent Portugees te blijven. Fuseta heeft nog alle eigenschappen van een authentiek vissersdorp, gecombineerd met een aangenaam beetje comfort voor toeristen zoals een supermarkt, winkels en terrasjes op precies de juiste plekken.

De campermakelaar

Waar stond Lily de camper?

Óbidos: campercontact site nummer 10830: achter de grote parkeerplaatsen is de plek die gereserveerd is voor campers. De opbrengst van de parkeerplaatsen en dus ook van de camperplaats is voor de lokale vrijwillige brandweer. De man die het geld komt ophalen is dus een vrijwillige brandweerman.

Coruche: campercontact site nummer 15834: een van de meest praktische camperplaatsen ooit. Gevestigd op het feestterrein is alles gratis, inclusief de stroom en het terrein grenst aan de parkeerplaats van de Lidl. Nog geen honderd meter verderop zit een Chinese bazar voor alle andere benodigdheden.

Barragem Pego do Altar: campercontact site nummer 12325: een fijne locatie om even uit te rusten. Mooi, rustig gelegen, op loopafstand is een uitstekend en gezellig restaurantje met terras.

Castro Verde: campercontact site nummer 73835: dit is een prima locatie voor één nacht. De stad wil liever niet dat campers er langer staan. Dat hoeft ook niet want voor een langer bezoek is er de uitstekende en niet dure gemeentelijke camping aan de andere kant van de stad. 

Armação de Péra: campercontact site nummer 91655: Algarve Camping Car Park is een gloednieuwe camperplaats net buiten de stad, gerund door twee vrolijke Franse dames. Het is mij te massaal, maar voor wie comfortabel en betaalbaar dicht bij het strand wil overwinteren is het ideaal.

Albufeira: campercontact site nummer: 19583 Parque de Palmeira. Dit is helemaal niet mijn type camperplaats en ik word hier erg ongelukkig van. Alles is er en alles werkt.

Moncarapacho: campercontact site nummer 13715: Route 66. Ik weet het, het is er een beetje chaotisch en verre van een traditionele camperplaats, maar ik sta er graag. Vanaf de camperplaats kan je eindeloos fietsen, je hebt er enorm veel ruimte en wanneer je op de juiste plaats staat is er goede WiFi. Voor mij perfect om me een paar weken terug te trekken en wat te werken.

 

Ook interessant

Jerez en Cadiz

Jerez en Cadiz

Veel camperaars nemen de snelweg van Donostia/San Sebastian naar Cádiz of Malaga. Dat gaat lekker snel. Ruim een dag rijden en je kan je stoeltje in het zand zetten. Maar je kan er ook wat langer over doen en eens een kijkje nemen in de steden waar je langs komt.  ...

Sevilla

Sevilla

Van Mérida naar Sevilla is het best een eind rijden en Monesterio is een leuke tussenstop. Aan de noordkant van het stadje is een grote camperplaats naast een supermarkt en dat is altijd handig. Maar aan de zuidkant van Monesterio ligt het Museo de Jamón. Wat je...