De westkust van de Peloponnesos

Nadat ik de brug naar Patras over was, was ik op de Peloponnesos, een bij iedereen geliefd stuk van Griekenland. Prachtige stranden, mooie bergen en heel veel bezienswaardigheden. Ik reed langs de westkust naar Kalamata, waar ik de winter zou doorbrengen.

Patras is een grote havenstad. Er is ongetwijfeld heel veel te zien, maar ik had geen zin in een grote stad, dus ik reed door. Ik had ook een bestemming in m’n hoofd: onderweg krijg je best wel eens tips van ‘daar is het leuk’ en ik had al tijden in mijn hoofd dat ik naar Ionion Blue wilde. Dit is een taverne aan het strand, met een grasveld ernaast, waar je gratis mag staan zolang je maar af en toe wat eet in de taverne. Dankzij de campers, kan deze taverne de winter open blijven.

Ik moet zeggen: Ionion Blue maakte alles waar wat ik erover gehoord had: letterlijk aan het strand, een prachtige camperplaats en heerlijk eten. Wat wil een mens nog meer? Bovendien had ik het geluk dat er tegelijkertijd met mij een paar heel aardige mensen stonden en ’s avonds aten we met z’n allen in de taverne.

Arkoudi

Ik begon een beetje het ‘Griekse tempo’ te pakken te krijgen en vanuit Ionion Blue reed ik helemaal niet zo heel veel verder tot aan Arkoudi. Ook hier weer een slimme taverne die zijn parkeerplaats ingericht heeft als camperplaats. Met het prachtigste uitzicht dat je je maar kan indenken!!! Arkoudi is een bekende bestemming voor pakketreizen en heeft dus grote hotels, maar die waren deze tijd van het jaar allemaal gesloten.

Iedereen die deze route rijdt, moet absoluut naar Olympia dat even verder in het binnenland ligt. Dit is niet alleen een van de grootste opgravingen uit de Griekse oudheid, maar ook de bakermat van de Olympische Spelen die daarom ook zo heten. Olympia was een religieus heiligdom met onder andere de tempels van Zeus en Hera. Dit is waar de Olympische vlam iedere vier jaar wordt aangestoken. In Olympia werden om de vier jaar de Olympische Spelen gehouden. Sinds 776 voor Chr., het begin van de Griekse kalender, zijn de namen van de winnaars hier opgeschreven.

Ik was er al twee keer geweest en mocht deze keer dus heiligschennis plegen en doorrijden.

Langzaamaan werd het hoog tijd om eens een wasje te draaien. De uit West-Europa bekende Revolution wasmachines zijn er niet in Griekenland, dus het was even zoeken. Een paar jonge Duitsers hebben een uitstekende wasserette ‘voor campers’ opgezet, net na Zacharao, de Filia laundry. Ze begrijpen prima dat je moet wachten tot je was klaar is, dus kan je er koffie drinken, lunchen, kletsen, ze hebben uitstekende wi-fi en alles wat de camperaar zoal nodig heeft.

Ze zijn ook populair bij de bewoners van Paralia Elea Beach, tien kilometer zuidelijk. Dit is een voornamelijk Duitse ‘hippie’ commune in beschermd natuurgebied. Het natuurgebied is beschermd omdat er zeldzame schildpadden hun eieren leggen en er dus kleine schildpadjes van de wal naar zee lopen. Niet een gebied waar je zware campers wilt hebben die wild lozen. Er zijn dus ook plannen om deze illegale camperplaats te sluiten, maar de Grieken zijn niet zo snel.

Ik sloeg het over en overnachtte in Kalo Nero. Voor mij was het precies dat: een overnachting. Wel mooi aan zee, maar het regende en waaide en ik had niet de indruk dat er erg veel te zien was.

Pylos

Mijn volgende stop was Pylos: een pittoresk dorpje met een heel leuk centraal plein, omzoomd door terrasjes. Laten we wel zijn: ieder dorp in de Peloponnesos heeft archeologische opgravingen en een museum en een kasteel en … en … Het allemaal bekijken heeft niet zoveel zin, tenzij je de Griekse oudheid als hobby hebt. En ook de opgravingen van Pylos heb ik niet bekeken.

Waar ik wel uitgebreid ben gaan kijken is het kasteel van Methoni, even zuidelijker van Pylos. Methoni is een van mijn lievelingsdorpjes waar ik al sinds … 1978 kom. Daar zit een heel verhaal achter, ja. Maar ik was blij weer in Methoni te zijn en het kasteel te bezoeken. Het kasteel dateert uit de middeleeuwen, uit de tijd dat de Venetianen hier de scepter zwaaiden. Maar het is een van de meest fotogenieke punten van de hele Peloponnesos. Vind ik.

Vanuit Methoni reed ik een keer door naar Kalamata. Kalamata heeft een heel prettige kleine camping even buiten de stad. Via de boulevard fiets je zo de stad in. Deze camping is het hele jaar open en ik wist dat er meer ‘digital nomads’ waren die deze camping in de winter als thuisbasis hebben. Ook ik heb er drie maanden doorgebracht en in die tijd twee boeken geschreven: ‘met de camper door Noord Duitsland’ en ‘met de camper door Bosnië en Herzegovina’.

Natuurlijk kwam ik ook wel eens de camping af. Vaak om even wat te lunchen op een van de weinige terrasjes aan de boulevard die open waren, maar soms fietste ik ook naar de haven of helemaal de stad in. Kalamata heeft maar een heel klein echt oud centrum: het plein en de straten rond het archeologisch museum van Messina. De stad is verder heel modern opgebouwd, dat komt omdat Kalamata in de loop der eeuwen regelmatig te lijden heeft gehad van aardbevingen en iedere keer weer opgebouwd moest worden.

Het moderne Kalamata concentreert zich rond het grote centrale plein, daar zijn de winkels, de terrasjes en ja, er is zelfs ook een kerstmarktje! Fiets je van de camping via de haven naar het plein, dan kom je langs het voormalige Centraal Station Kalamata. Dit is nu een heel mooi park, met speeltuinen en een taverne in het thema van de oude spoorwegen. Er staan oude treinen, rails en wissels opgesteld en ook veel speeltoestellen zijn in trein-thema.

Waar stond Lily de Campert:

Ionion Blue: Park4Night site nummer 68179, de perfecte camperplaats aan het strand met taverne.

Arkoudi: Park4Night site nummer 161549. De parkeerplaats van een taverne, met services en met een van de mooiste uitzichten ooit.

Kalo Nero Park4Night site nummer 11064. Dit is een op zich prachtige parkeerplaats aan het strand, maar toen ik er stond, regende het. Dit is typisch zo’n parkeerplaats waar overnachten in de winter gedoogd wordt en in de zomer bekeurd.

Methoni: De parkeerplaats in Methoni waar ik stond heeft niet eens een vermelding op Park4Night. De camping, net buiten het dorp is ’s winters dicht en ik heb op de gewone parkeerplaats gestaan. Het kan, het mag niet.